|
In
2017 integreerde ik me in het asielcentrum van het Rode
Kruis in Eeklo dat vooral jonge vluchtelingen opvangt die
vaak zonder begeleiding naar België gekomen zijn. Ik
stelde een geïmproviseerde fotostudio op in een van de
klaslokalen waarin Nederlandse les gegeven wordt. Als
fotograaf en master in de visuele cultuur ben ik begaan
met de gelaagdheid van de beelden, de verhalen die deze
beelden oproepen en de instrumentele waarde van deze
visuele vertellingen. Ik wou hen een gezicht en een stem
geven en hen van binnenuit portretteren. Daarom nam ik
eerst een interview af over hun situatie van vroeger en
nu.
Ons gesprek werd afgerond met de vraag: ‘Wat betekent
gelukkig zijn voor jou?’.
In 2018 ontmoette ik Charlotte Klipstein. Ik was
gefascineerd door haar uitstraling en haar verhaal. Ik nam
haar mee naar de plekken waar ze onderdook tijdens WO II,
fotografeerde haar terwijl ze getuigenissen aflegde aan
jongeren en nam een duik in het familiealbum. Een vriend
filmde een beklijvend gesprek met haar.
Mijn ultieme vraag was: ‘Wat betekent gelukkig zijn voor
jou?’
In 2019 stelde ik mijn project voor aan de Stichting
Auschwitz. Ze waren onmiddellijk enthousiast over de twee
verhaallijnen die elkaar raken en de visuele vertolking
ervan. Zij zorgden voor de materialisatie van de
tentoonstelling en Kazerne Dossin stelde de vierde
verdieping ter beschikking zodat ‘Exodus, Charlotte –
Esra’, een bijdrage kan leveren aan sensibiliserings- en
bewustzijnsprocessen bij het Grote Publiek.
Charlotte Klipstein, thans een
95-jarige dame immigreerde net voor WO II naar België. Om
aan de deportatie naar Auschwitz te ontsnappen moest zij
verschillende keren onderduiken. Haar verhaal – van toen ze
als kleine meisje vanop het balkon van hun appartement in
Berlijn getuige was van de opkomst van het nazisme tot de
vluchtoorden in Vlaanderen – wordt gevisualiseerd met foto’s
uit haar familiealbum, recente foto’s en interviews.
Esra vluchtte uit Afghanistan om, na veel omwegen,
terecht te komen in het Rode Kruis opvangcentrum. Samen met
Fateh, Mustafa, Nimo, Duniya en vele anderen wacht zij op
het resultaat van de procedure. Hun portret werd gemaakt
nadat hun getuigenissen geregistreerd werden. Ieder gesprek
eindigt met de vraag: “Wat betekent geluk voor jou?
Deze twee verhalen verschillen in tijd en ruimte maar hebben
veel gemeen. Het zijn verhalen over de vernietigende kracht
van permanent op de vlucht te zijn, over voortdurende
verdachtmaking, in het thuisland, maar ook in het (niet
altijd bijster gastvrije) gastland, over quota, maximale
aantallen vluchtelingen dat België, Europa wou en wil
opnemen. Maar het zijn ook verhalen over goedwillende
individuen die het verschil maken – individuen maar niet de
gehele gemeenschap.
Trefwoorden: sociaal geëngageerde kunst,
herinneringseducatie, burgerschap, reminiscentie, orale en
visuele geschiedenis.
Het Project EXODUS wordt tentoongesteld in de Kazerne Dossin
van 25 oktober 2019 tot 26 januari 2020. De vzw Stichting
Auschwitz stelt ze nadien tentoon in Brussel (locatie wordt
later meegedeeld) ter
gelegenheid van de wereldwijde herdenking ‘75 jaar bevrijding
van Auschwitz’.
|
|